رواية دكاترة مجانين الفصل الرابع 4 بقلم مريم محمود
 |
| رواية دكاترة مجانين |
رواية دكاترة مجانين الفصل الرابع
دكاتره مجانين الجزء 4
ملك: مش تفتح يا متخلف انت
احمد: كنت ناوى اتأسف بس بعد متخلف دى ولا هعبرك
ولسه هيمشى ملك مسكت طوبه وحدفتها عليه
ملك: كنت ناويه اتأسف بس بعد مش هعبرك دى ولا هبص فى وشك
وبصت من فوق لتحت بقرف ومشيت
احمد فى نفسو: جتك نيله فى حلوتك بس برده أوى
وملك راحت لصحابها بس كانت مخنوقه بسبب احمد واللى بيعمله ومن خنقتها عيطت عشان هى مش بتعرف تكتم فى نفسها
مريم: بتعيطى ليه
ملك حكت لمريم اللى حصل
مريم: وانتى يا عبيطه بتعيطى عشان كده سيبك منه ده اهبل
احمد: سمعتك على فكره
وراح عند ملك وادها منديل
احمد بحنيه: انا اسف
ملك بصت ومتكلمتش
احمد: بجد ولله اسف خلاص بقى بطلى عياط
ملك مسحت دموعها: طيب ماشى اسفك مقبول وشكرا على المنديل
وبعد كده قامت ومشيت وأحمد لما شاف دومعها حس انها كانت بتنزل على قلبو تكوى ليه الاحساس ده مش عارف بس حس بذنب لما شاف دومعها بسببه وفضل بصصلها لحد ما اختفت من قدام عينى وبعد كده مشى
محمد: مالك يبنى
احمد حكالو اللى حصل منو
احمد: بس بصراحه زعلت اوى لما شفتها وهى بتعيط بسببى
محمد بتريقه: يا حنين
احمد: بجد ولله مش بهزر
محمد: طيب وعلمت كده ليه من الاول
احمد: كنت حابب ارزيها بس دلوقتى لا
محمد: طب وهتعمل ايه
احمد: هفتح معها كلام بكره ونكون صحاب
محمد بنظره خبس: صحاب
احمد بضحك: اه ولله صحاب
محمد: طيب لما نشوف تعالى نشوف بقيت العيال فين ونروح
احمد: يلا
وبعد كده لمو بقيت الشله ومشيو كلهم وكانت البنات روحت
مريم: بس على فكره باين عليه كان بيعمل معاكى كده عشان يفتح معاكى كلام
ملك: وانتى عرفتى منين
مريم: مهو انتى مشفتيش الزعل اللى كان فى عينى لما شافك وانتى بتعيطى
ملك: اه طيب
عند الشباب
مالك: ها عملت ايه النهارده
محمد بفرحه: اخرا يسطا وفقت نكون اصحاب
مالك: ايوه بقى
محمد: بس ولله مبسوط اوى واخيرا هنفتح مع بعض كلام ياااااه
مالك: ده انت واقع وقعه بنت حلال 😂
محمد: بصراحه انا مش عارف انا مبسوط ليه
مالك: عشان حبتها
محمد مكنش متاكد من احساسو اتجها ومنها برضو مش عارف هو بيحبها ولا لا
محمد: فكك منى بس انا حاسس انك حاطط عينك على وحده فيهم
مالك ابتسم: بصراحه اه
وبعد كده سرح لما شاف خبطت فيه وهو سرح فى جمال عينها
عنود: فى حاجه يا كابتن
مالك: لا مافيش حاجه واسف مره تانيه
عنود: تمام ومشيت
محمد: مااااااالك
مالك: ايه يا عم عايز ايه
محمد: بقالى ساعه بنادى عليك
مالك: معلش يا عم خلاص
محمد: طيب انا هقوم اذكر
مالك: روح
عند البنات
كانو بيذكره وفجأة كلهم جلهم رسايل على الواتس والشباب كمان كانت رسايل جروب الكليه اللى هما فيها وأنهم كلهم يتعرفو على بعض ولو فى حاجه وقفت قدامهم يسألو بعض وفى كمان امتحانات بتنزل على الجروب احمد دخل يبص على الاصدقاء لقى صوت ملك وكان مبسوط انو لقى رقامها فا راح بعتلها على طول
ملك: مين
احمد: انااا
ملك: ما تنطق انت مين
احمد بتوتر وخوف أنها تعمل بلوك: انا انا احمد
ملك: احمد مين معلش
احمد: اللى خبطك الصبح وانتى عيطى
ملك: ااااه عرفتك وجبت رقمى منين
احمد: ما بلاش غباء بقى اكيد من الجروب
ملك: طيب تمام كنت عايز حاجه يعنى
احمد: بصراحه من ساعت ما شفتك وانتى بتعيطى وانا زعلان
ملك فرحت اوى ومش عارفه ليه
ملك: خلاص محصلش حاجه
احمد: انتى لسه زعلانه
ملك: لا ولله خلاص
احمد: بجد🥺
ملك بضحك: اه بجد هو انت هطعيت ولا ايه 😂
احمد بضحك: لا يختى
ملك: طيب انا هروح اذكر عايز حاجه
احمد: لا سلامتك
وبعد كده قفلت وعشان تذاكر وكلهم خلصو مذكره ونامو وصحيو بدرى كلهم برضو 😂
عبدالله: لحقتو نفسكم كنت لسه بحضر للمقلب
كريم: يا عم ارحمنا بقى
عبدالله: ده فى حلمكم
وبعد كده جهزو وراحو على الكليه
وأحمد لما دخل كان عامل يدور على ملك ومحمد كان بيدور على مريم لحد ما احمد لقه ملك فى الكافيه وبطلب اكل ومريم كانت وقفه بتلعب بل فون عقبال ما المحاضره تبدأ
احمد: صباح الخير
ملك والأكل فى بقها: صباح النور تعالى كل
احمد بضحك: لا شكرا وانتى جايه دخله على الاكل كده على طول
ملك: جعانه اعمل ايه يعنى 😂
احمد: بالف هنا يختى 😂
ملك: شكرا يا معلم
عند محمد ومريم
محمد: صباح الخير
مريم بأبتسمه: صباح النور
محمد لما شاف ابتسامتها سرح فى جمالها
مريم: بقلك صباح النور
محمد بضحك: معلش عامله ايه
مريم: الحمدلله وانت عامل ايه
محمد: طول ما انتى بخير انا بخير
مريم اتكسفت ووشها احمر
مريم بتوتر: طب طب عن اذنك عشان المحاضره
وبعد كده مشيت وهى مكسوفه خالص ومحمد راح جاب بقيت الشله وراح على المحاضره ومحمد طول المحاضره مكنش مركز غير مع مريم بس مريم زى العاده مركزه مع المحاضره
وبعد سعات المحاضره خلصت ومحمد وقف مريم
محمد: مريم
مريم: نعم
محمد: تحبى اوصلك
مريم: لا شكرا انا همشى مع صحابى
محمد: تمام ماشى هشوفك بكره
مريم بأبسمه: اكيد أن شأ لله
وبعد كده مشيت واحمد نده لملك
احمد: ملك
ملك: عايز ايه
احمد: اوصلك
ملك: لا شكرا
احمد: يابت لا حد يعكسك
ملك: لا متخفش معاك راجل 😂
احمد: عاش يا وحش 😂
وبعد كده مشيت
ومالك خبط فى عنود بس المره دى كان يقصد
مالك: انا اسف
عنود: لا بصراحه كده كتير انت وقعت الكوفى بتعاى
يتبع
