رواية منقذى الفصل الحادى عشر 11 بقلم نانسى محمد
 |
| رواية منقذى |
رواية منقذى الفصل الحادى عشر
منقذى
البارت الحادى عشر
لينا وملك كانه ماشين فى طرقهم ل نور لسه هيخبطه سمعه صوت صويت نور
ملك بخوف :نور نور افتحى
لينا بصوت عالى وهى تهبد على الباب :نور نووور
زين فتح الباب بفزع لما سمع صويت ملك ولينا باسم نور
زين :فى ايه
ملك ببكاء :نور عماله تصوت ان حد يلحقها
لينا:انا هنزل اجيب مفتاح الاوضه بسرعه
زين :انتى لسه هتروحى
ليذهب إلى غرفته ويفقز إلى شرفتها لكن صدمه المشهد الذى امامه نور كانت هدومها متقطعه وعماله تبعد عمر عنها
نور:ابعد عنيييي ابعد بقااااااا يانااااس الحقووونى
ليركض زين اليه بغضب وهو يلك"مه :ياابن ال......... انا هوريك ازاى تعمل فيها كدة
نور ركض إلى الباب وهى تبكى بخوف لتفتح إلى ملك ولينا ليصتدمه من مظهرها
ملك وهى تحتضنا :نور ايه دة
لينا وهى ترى زين يض"رب فى عمر فتقول بصدمه:عمر عمر الى عمل فيكى كدة
نور بتبص على عمر بخوف وتحاول ان تخبئ جسدها
ملك ل لينا :خليكى معاها لحد ما انادى الأمن وابلغ البوليس
كان زين يض"رب فى عمر بدون رحمه فهو تعدى على أملاك
أملاك الزين فمن يجروء فى التعدى على املاكه اما عمر فلم يكن فى جسده جزء ساليم فكان يتنفس بصعوبه نجده ماجيئ الأمن ليبعده زين بصعوبه عنه كان زين وقتها يسبه ب ابشع الألفاظ فنظر الى تلك الواقفه بمظهر يقطع القلب ذهب إلى سريرها اخذ من عليه الغطاء ليغطى جسدها عندما وقف امامها واقترب منها ابتعدت عنه برعب
زين بحزن :نور اهدى دة انا زين
ارتمت نور فى احضانه وهى تبكى بحرقه وخوف :اااا...انا خ..خايفه م متسبنيش
زين وهو يحتضنها بقوة:انا عمرى ما هسيبك انا فضل جمبك طول العمر
نور وهى بدأت تشعر بالأمان:متسبنيش تانى يا بابا لتقع بين يديه فاقدة الوعى ليحملها ويتجه إلى التخت ثم التفت إلى ملك ولينا :خلو بالكم منها لحد ما اجى غيرولها هدومهاواتصله ب يوسف ومصطفى خليهم معاكم لحد ما اشوف ابن ال...... دة واجلكم ثم وجهه نظره ال عمر إلى أصبح وجهه لا يصلح لأى شيئ ليقول يغضب:وانت وحيات امى ما هتشوف الشمس تانى
ليذهب زين الى قسم وتم اجرأت لحبس عمر اما نور ف كانت تفيق من نومها بفزع وتبكى لترى الجميع بجانبها لتنام مرة أخرى دون كلام كان زين قلق عليها جدا
فى الصباح كان زين ينتظر استيقظ نور فهو لم ينم طوال الليل بعد قليل استيقظت نور وتنظر حولها ترى ان الجميع نائم ماعدا زين الذى كان ينتظرها بفارغ الصبر :اخيرا صحيتى
نور بدموع:انت صحيت امتى
زين بتنهيدة:انا منمتش اصلا وبعدين ليه الدموع دى
نور بشهقات:كان هيضيعنى كان هيدمرنى يازين دة كان هياخد حاجة مش بتعته
زين:مش عايزك تخافى تانى يانور وعزة وجلاله الله ما هيشوف نور الدنيا تانى
نور:لا يا زين مدخلش نفسك انت فى مشاكلى
زين بعتاب:كدة برضو يا نور انتى لسه زعلانه منى
نور:منكرش ان الى عملته صدمني فيك وخلانى مش عارفه اتعامل معاك بس لولاك مكنتش عارفه عمر كان هيعمل فيا ايه
زين بندم :نور انا اسف والله هفضل طول عمرى ندمان على الى عملته دة بس والله مفكرتش فيكى تفكير وحش
نور :خلاص يازين متفتحش الموضوع دة تانى
زين :يعنى مسمحانى
نور:اتقاذك ليا وانك تجيلى فى الوقت المناسب يخلينى اسامحك
زين بفرحه:بجد يانور شكرا بجد
نور:متقولش شكرا انا إلى المفروض اشكرك انك لحقت حياتى كلها على اخر لحظه من انها تدمر
ملك بنوم:يخربيتك يا شيخه فى لك كدة على الصبح انتى مش المفروض تعبانه
زين :الله اكبر يا شيخه
لينا:ياعم هنحسدها على ايه احنا عايزنها دايما كويسه
نور :خدى بوسه
يوسف :بس يا صداع
نور:اخرس يلا انت ايه الى جابك هنا
يوسف بحزن:نور انتى لسه زعلانه منى
نور :والله الى انت عملته ميتغفرش يا يوسف
يوسف بندم شديد:والله العظيم ما هعمل كدة تانى طب بصى يشهد عليا ربنا ان لو عملت كدة تانى كل الى هتطلبيه منى هنفذه
نور وهى تنظر ل لينا بخبث:والله مش انا الى هقرر القرار دة
لينظر يوسف ل لينا برجاء:لينا
لينا بجمود مصطنع:لا يا يوسف الى فى داء عمره ما هيبطله
مصطفى :لينا ممكن تديله فرصه
لينا:كلامى خلص بعد اذنكم
كان يوسف سيلحقها لكن اوقفته نور :سبها يا يوسف فى حالها
يوسف بغضب:مش هسبها فى حالها يا نور هى حالى
نور بصوت عالى :وطالما هى حالك عملت كدة ليه من حقها تعمل فيك اكتر من كدة كمان بس لينا طول عمرها هاديه حتى فى رد فعلها
زين:يوسف سبها تهدى شويه وبعدين اتكلم معاها
مصطفى :زين عنده حق سبها كام يوم تهدى شويه
ملك:وتكون رتبت افكرها وانا هحاول اتلكم معاها
نور :محدش هيتكلم معاها كله يسبها تاخد قرارها لوحدها ودلوقتى اتفضل يا يوسف
ليذهب يوسف بغضب وحزن لا يتحمله احد
مصطفى بحزن:ليه كدة يا نور انتى عارفه يوسف بيحبها اد ايه
ملك:كنتى قاسيه عليه اوى
نور بحزم:مسمعش صوت حد منكم ايه دلوقتى صعب عليكم طب الغلبانه التانيه لما انتح"رت مصعبتش عليكم هى كمان
زين:بس مش كدة لازم تصلحه الموضوع دة طلاق يا نور
نور:عارفه انه طلاق مش لعب عيال بس لازم يوسف يتعلم الادب يتقرص قرصه صغيرة عشان يحرم يعمل كدة تانى
مصطفى :يعنى
نور بضحك:ايوة يعنى هى الى فى دماغك
ملك :يابنت الذينا
نور:اومال فكرنى هخليه يطلقها بجد او مش هتدخل فى الموضوع
مصطفى :بصراحه اه انتى بتحبى لينا جدا واى حد بيعملها حاجة بتعلقيه
نور:هو فعلا بحب لينا جدا بس برضو بحب يوسف وعارفه هو بيحب لينا اد ايه عشان كدة لازم اعلمه الادب عشان يحس انها كانت ممكن تروح منه قبل ما يفكر بس انه يبص لبنت يعيد تفكيره الف مرة قبلها
ملك بمرح:بنت قلبى إلى بتخاف علينا
نور :غورى يابت انتى
ملك:طب ليه كدة بس يا لمبى
زين:انا كدة اطمنت عليكى هروح انا بقا الشركه بس انتى لازم تيجى معايا عشان الخامات هتوصل النهاردة وبعدين هنرجع اسكندريه تانى
نور:تمام ربع ساعه هكون جهزت وانتى يا لوكه روحى يلا ارتاحى بقا شويه لحد ما ارجع من الشركه
ملك:لا انا هروح ل لينا
نور :سيبى لينا دلوقتى انا هعرف اعدل مزاجها روحى يلا مع الواد الغلبان دة
مصطفى:اتصدقى يا نور حبيتك بعد الجمله دى اوى
نور بضحك:ياحبيبى يابنى انا كاتمه على انفاسك للدرجادى
مصطفى بتمثيل:اه يا اوختى واكتر
نور:طب يلا يا جزمه من هنا بدل ما اغير رأى
مصطفى :لا لا انا اسف يلا يا حبيبتى قبل ما تغير كلامها
بعد ذهاب ملك ومصطفى
نور:مالك
زين بضيق:مافيش هستناكى لما تخلصى
نور وهى تمسك يده :زين مالك
زين وهو يحاول يسيطر على اعصابه:مافيش يا نور انا كويس هستناكى لحد ما تجهزى يلا سلام
نور بإستغراب :سلام
عند زين كان حاسس بنار جواه بسبب كلام نور لمصطفى عارف انها بتقوله حبيبي دى بشاعر اخويه بس ازاى تقول لحد غيره حبيبى ليتنهد بضيق وحزن:امتى بقا تحسى بيا يا نور بقا انا تعبت بجد
قاطع تفكيره نور وهى بتخبط على الباب:زين يلا انا جهزت
ليفتح لها باب الغرفه :تعالى ادخلى
نور :ادخل فين ياعم انت اخلص خلينا نمشى
زين:ياعم واخلص بت انتى لسانك دة على طول متبرى منك كدة
نور بمشاغبه :لسانى دة هو إلى خلانا صحاب ولا نسيت
زين ف سره:لا وانت الصادقه خلانى احبك
لينظر لها نظرة لم تفهمها ليقول لها :كانت صحوبيه منيله
نور:صحوبيتى انا منيله انت ليك الشرف ان اكون صحبتك
زين :يلا يابت قدامى يلا
نور:متزقش
زين:استنى كدة أيه إلى انتى عملاه ده
نور بإستغراب :عامله ايه
زين وهو يقف امامها:شعرك باين من الطرحة
نور:لا يا شيخ على اساس ان منزلتش بيه البول او مكنتش بطلع بيه الليفنج او انت مشوفتهوش
زين:من غير كلام كتير دخلى شعرك جوه اصلا ليا كلام معاكى على موضوع شعرك دة بس اصبري عليا
نور :لو هتضرب انا كمان هضرب عشان تبقا عارف بس
زين:طب أمشى أمشى يا شبر ونص جاتك نيله
نور بتذمر :على فكرة انا طويلة انت بس إلى طويل اوفر
زين :الصبر يارب على بنت اختى الى معايا دى
بعد فترة فى مقر شركهM&Z
زين:نور قدمنا عشر دقايق ويكون ومستر كارل وصل جاهزة ولا حاسه بتعب
نور بإبتسامه ومرح:انا كويسه وبعدين الاهتمام دة هاخد عليه كدة
زين:هو انتى مسميه دة اهتمام
نور:انا اي حاجة حتى لو كانت تفصيله صغيرة فى حياتى وحد لاحظها وبقا يهتم بيها هسميها اهتمام
زين:يابت انتى
نور:اه والله
زين :اممم بس دة بالنسالى دة مش اهتمام دة حاجة بسيطه جدا اقدر اعملهالك انا لو وريتك الاهتمام هتمو"تى فى دباديبى
نور برفع شفه :لا والله طب اقعد على جنب عيل فصيل
زين وهو يمسكها من ملابسها:بت انتى احترمينى شويه يخربيتك
نور وهى شد شعره:مش لما تحترمنى انت الاول
زين:بت يانور سيبى شعرى
نور:لما تسيب هدمى الاول
زين:مش هسيب غير لما تسيبى شعرى
نور:طب اقولك سيب انت الاول وانا هسيب وعد الكشافه والله
زين وهو يتركها :اقسم بالله طفله
نور بغرور:ليك الشرف يا حبيبى
زين : نور
نور:زين
احم احم
زين:مستر كارل اتفضل
كارل :عطلكم عن حاجة
نور:لا خالص هو حضرتك هنا من بدرى
كارل بضحك:بصراحه اه خبط ومحدش رد وسمعت صوت عالى ولقيت وعد الكشافه
نور :يادى الكسووووف
زين بغيره :طب اتفضل مستر كارل وانتى يا انسه نور اتفضلى
نور فى سرها :ماله دة
زين:الخامات جاهزة مستر كارل
كارل:جاهزة مستر زين فاضل بس انسه نور تشوفها
بعد وقت ليس طويل كانت نور قد انتهت من فحص الخامات وتم عقد الثقفه بنجاح
زين :نور جهزى نفسك هنرجع النهاردة اسكندريه
نور بإرهاق:ياريت ماما واخواتى وحشونى اوى
زين:انتى تعبانه
نور:لا لا شويه إرهاق بس
زين:انتى فطرتى
نور:لا
زبن بعصبيه :طبيعى لازم تتعبى اتفضلى قدامى ياهانم
نور:زين بلاش عصبيه عشان انا مش عايزة اتعصب انا كمان وانا مراعيه انك خايف عليا
زين:نور انتى بتزعلى لما حد بيخاف عليكى خلاص ياستي اعملى إلى يريحك
نور:اوووف زين بقا مش بزعل من حد بيخاف عليا اكيد بكون مبسوطه بس انت زعقتلى وانا مبحبش حد يزعلقى
زين:طب اتفضلى افطرى
نور:افطر معايا مش هفطر لوحدى
زين:لا مش عايز
نور بعند :يبقا انا كمان مش هاكل وتشيل ذنبى بقا
زين بنفاذ صبر :أمشى قدامى بدل ما اقت"لك هنا
نور بثقه:مهونش عليك
زين:يا سلام ايه الثقه دى بقا إنشالله
نور:واثقه فيك وانك مش هتأذينى
زين بحب :عمرى ما هأذيكى وهتفضلى تحت حمايتى لآخر يوم فى عمرى
نور :مش هتزهق منى انا مشكلى كتير اديك شوفت عملت كام مشكله فى اسبوع واحد بس
زين :ولو كل يوم هقابل مشاكل الدنيا منك هفضل فى ضهرك وفى حمايتى
نور بحزن:يعنى مش هتبعد عنى زى
ليقاطعها زين :بلاش تقارنيني بحد يانور عشان كل واحد بتكون شخصيته غير التانى بس انا واثق من نفسى وواثق ان عمرى ما هسيبك
ابتسمت نور بحب :شكرا يا زين
زين:مافيش شكر ما بينا يانور كان احلى اسبوع عشته معاكى
نور :لا هتقلبها دراما ولا ايه ما انا هفضل فى وشك ولا انت ناسى انى شغاله هنا يااستاذ
زين:امممم افهم من كدة ان هنفضل صحاب
نور:بص ادينى وقت افكر
زين برفع حاجب:لا والله
نور بضحك:خلاص ياسيدى هخليك صديقى الصادوق
زين:طب يلا يا صديقتى الصادوقه علشان نلحق نروح النهاردة
بعد فتره كانت الفتايات فى سيارة نور والشباب فى سيارة زين
زين:اي يا يوسف مالك
يوسف بحزن:احنا خلاص رجعين ونور هتخلينى اطلق لينا انا بحبها ومش عايز اطلقها
مصطفى وهو ينظر لزين :متخافش يا صحبى احنا هنحاول معاهم تانى
يوسف:والله هتغير ومش هكلم حد تانى بس متبعدش عنى انا ممكن امو"ت فيها
زين:بعد الشر يابنى انا هتكلم مع نور وهخليها تقنعها
يوسف بفرحه:بجد يازين
زين :بجد يا سيدى اي خدمه
يوسف :انت صاحبى الجدع
مصطفى:يا سلام ياخويا وانا ايه إنشالله
يوسف:انت حبيبى يا تيفا
مصطفى بضيق:مبلاش الاسم دة بقا
يوسف بضحك :فين نور كانت هتعملهالك اغنيه
زين :هو مين إلى طلع عليك الاسم دة
مصطفى :نور يا سيدى هى الى طلعت ليا الاسم دة ومحدش يقدر يقول لا
زين :معلش يابنى استحمل وانا هعلمهالك الادب
يوسف:مين ياعم الى يعلم نور الادب كان غيرك اشطر دى بلطجيه
مصطفى:فاكر الموضوع سهل ولا اي
زين:فى ايه يا جماعه على فكرة نور بنت عادية جدا
يوسف:اه اه طبعا فاضل تقول انها كيوته
زين بثقه:هى فعلا كيوته اوى
مصطفى بتعجب :انت بتتكلم عن مين يابنى
يوسف بصدمه :باين كدة بيتكلم عن نور عبدالله
مصطفى:نور عبدالله كيوته طب استنى كدة نسالها
زين:بس يا اهبل
مصطفى :استنى بس الو يا نور
نور :اي يازفت عايز ايه
مصطفى:شوفت ياسيدى زى ما قولت أهو
نور بنفاذ صبر:مصطفااااا أنجز عايز ايه
مصطفى :استنى انا هفهمك أصل زين كان بيقول عليكى كيوته
نور:اتصدق يلا انت تافهه متصل بيا عشان تقولى كدة اللهى يحلبوك مع جاموسة هبله غور
مصطفى :شوفت الرقه
زين بضحك :شوفت يا خويا شوفت
فى عربيه نور
ملك :ايه يابنتى مالك مصطفى عصبك كدة ليه
نور :متصل بيا يقولى قال اي زين كان بيقول عليا كيوت بذمتك دة مش يبقا بنى ادم تافهه
لينا:واي إلى خلاهم يجيبه سيرتك
نور:معرفش مسالتهوش
ملك بغمزة:شكل زين واقع يا نونو
لينا بمرح:ايوة بقا وهبقا اخت العروسه
نور بعصبيه :مسمعش صوت
ملك:لا يا نور هتفضلى قفله على نفسك كدة لحد امتى بقا حرام عليكى عمرك إلى بيضيع دة
نور بعصبيه:محدش ليه دعوة دى حياتى انا
لينا:لا لينا يا نور زى ما كنتى بتعقلينا بقرارات كنا بنخدها غلط احنا كمان لينا الحق اننا نعقلك مش صعبان عليكى طنط وهى نفسها تشوفك فى بيتك ومعاكى سند وحياه مستقرة
نور ببكاء :مينفعش احب مينفعش مش عايزة حد فى حياتى مش عايزة اتخان تانى بقا أفهمه
ملك بزعيق:مش معنى أن اخترى مرة غلط يبقا الناس كلها شبه اختيارك دة افهمى انتى شويه حرام عليكى يا شيخه بقا
لينا:ملك براحه شويه
ملك بزعيق:مينفعش تفضل ققله على حياتها ب الطريقه دى لو فضلت كدة هتفضل طول عمرها لوحدها
لتسكتهم نور بوقوف السيارة فجأه لتصدر صوت عالى من الاحتكاك لتقول بدموع:وانا مش هقدر انا عندى افضل لوحدى طول عمرى احسن ما اتكسر تانى وانتى يا ملك مش اكتر واحدة شوفتينى وانا مكسورة مش قادرة ارفع راسى من وجع قلبى وانتى ي لينا مش كنتى كل يوم بيتجى انتى وملك عشان بس تخلونى اضحك ومصطفى ويوسف مش كانوا كل يوم يحاولو يجولى فى المستشفى بعد معاد الزيارة عشان يشوفه حالتى وصلت لا اي انا بنى ادم واحد بس كسر كل حاجة كانت حلوة فى حياتى لا لا دة مكسرهاش دة خلاها رماد محدش كان بيحس بالنار الى بتكوينى كل يوم وانا مرميه فى المستشفى لوحدى وممو"ته نفسى عياط محدش داق واحد فى الميه من الى انا دقته لتنهى حديثها ببكاء مثل الطفله ليحضتنوها وهم يبكون على حال صديقتم فهى عانت الكثير فى حياتها
لينا ببكاء:احنا اسفين يا روحى حقك عليا
ملك:والله انا خايفه عليكى يا نور انتى اختى
نور وهى تمسح دموعها :يبقا تقفله الموضوع دة عشان والله انا تعبانه اوى حتى بعد السنين دى كلها
لينا :حاضر بس بطلى عياط
نور بإبتسامه حب :مبعيطش بطلى انتى بس والبت دى
ملك:حاضر هبطل يلا كملى سواقه
بعد فترة طويله كانت نور امام باب شقتها وتطرق الباب
حور :ايوة حاضر
نور بإبتسامه: وحشتنيى يا زعبله
حور بفرحه:نوووووور
نور وهى تحضنها:وحشتينى يا قردة
منه مامت نور:بنتى وحشتينى
نور بحب وهى تقبل يدها :ست الكل وحشتينى اوى
منه :تعالى يا حبيتى ارتاح وقوليلى كل حاجة حصلت معاكى
نور :لا انا حصل معايا كتير اوى مش هقدر اقولك دلوقتى عشان يدوب اغير هدومى واطلع على الشركه
منه:يابنتى ارتاحى شويه
نور:معلش يا حبيبتى لتكمل بطفوله وعد منى قبل ما اطلع هجيب فشار وحاجات حلوة ولب وسوداني ونسهر للصبح
منه:وعد نور
نور وهى تقبلها من خدودها:وعد يا روح وقلب نور صح هو سليم فين
منه:مع صحابه مش عارفه انتى هتفضلى تدلعى فيه لحد امتى يانور
نور:يا ماما دة لسه بيدرس خلاص فاضل لي سنه ويخلص وقتها وعد منى هو هيتسحل فى شغله بس دلوقتى خليه يستمتع بشبابه شويه دة بعد كدة مش هيعرف يشم نفسه من المأموريات وبعدين هو انا اشتكتلك ياستى
منه:ربنا يخليكى لينا ويعوضك بابن الحلال إلى يخاف فيكى ربنا
نور:لو عايزة دعوة حلوة ليا ادعيلى ان ربنا يريح قلبى وبس مش عايزة ولا ابن حلال ولا ابن حرام
حور:بس انا عايزة البس فستان وابقا اخت العروسه
نور:مش انتى لبستى فستان فى فرح ملك وخطوبه لينا مش دول اخوانك برضو
حور:اخواتى بس انتى اختى ال بجد نفسى اشوفك لبسه فستان شبهم
منه :حتى اختك الصغيرة نفسها تشوفك عروسه
نور:صغيرة مين بس يا ماما الشحطه دى صغيرة دى خلاص كلها شهور وتكون فى كليه انا هقوم عشان الحق ارجع بدري
بعد ساعتين كانت نور فى مكتبها كانت تفكر فى كلامك صاحبها واختها ومامتها هما فعلا عندهم حق بس انا معنديش استعداد ارجع للصفر من تانى المرة دى لو وقعت مش هقدر اقوم وموت بابا كسرنى اوى جسيت ان ضهرى اتكسر من بعده مهما قويت نفسى لسه محتاجة سندته ليا لتسمح بدمعها بانزول
ليدخل سليم بسعادة :بقا ارجع البيت وم ليقطع حديثه بكاء نور ليذهب إليها بفزع :نور حبيبتى مالك
لتقف نور وتحضنه:بابا وحشنى اوى يا سليم
سليم هو يحتضنها :انا معاكى يا حبيبتى انا عارف ان مش هكون زيه ابدا بس انا هفضل راجلك
نور بإبتسامه:انا بحبك اوى
زين بصدمه :نور
رواية منقذى الفصل الثانى عشر من هنا
