رواية عشق الريم الفصل الثالث 3 بقلم يارا عبد العزيز
 |
| رواية عشق الريم |
رواية عشق الريم الفصل الثالث 3
الثالث
عشق الريم
بتوهان: عينكى حلوة اوى انتى بتعملى فيا ايه
ببراءة : مش بعمل حاجه ممكن تبعد بقى
بحنية : هو انتى بتكرهينى
استغربت السؤال واتكلمت فى نفسها
: دا ايه الانفصام فى الشخصية دا بقى
: مبترديش ليه
بهمس: انت ابن خالو وزى اخويا يعتبر انت اللى مربينى يا ابيه
بضيق وهو بيبعد عنها: اه معاكى حق
اخد علبة السجاير وقام
برقة: رايح فين
: هقف شوية فى البلكونة
: طب البس حاجه كدا هتتعب
بسخرية : خايفة عليا اوى
: ااه مش
بضيق : عارف عارف ابن خالى وزى اخويا وانت اللى مربينى نامى يا ريم
: انت زعلان ليه
: وانا هزعل ليه فكك منى ونامى عشان متتعبنيش فى الصحيان بكرة هنصحى بدرى
: طب هو انت مش هتنام
: شوية وهنام
دخل البلكونة وقف فيها اتنهد وطلع سيجارة وبدأ يدخن بعصبية
: هو زعل ليه دا
قامت بسرعة اما سمعت صوت صورايخ جريت على البلكونة بطفولة
: الله باين فيه فرح صح
بصلها بغضب ومسك ايدها بقوته وسحبها على الاوضة
ببكاء والم : سيب ايدى يا ابيه وجعتنى
بعصبية وغضب مفرط: انتى ازاى تخرجى كدا انت مش شايفة ان الجنينة مليانة حرس
: قولتلك سيب ايدى بقى حرام عليك هتت.كسر فى ايدك
: تتك.سر عشان بعد كدا متبقيش تمشى بدماغك
اتكلمت ببكاء وشهقات
: كنت بتسأل انا بكر هك ولا لا ااه بكر هك عشان انت اكتر واحد قاسى انا شفته فى حياتى كلكم شبه بعض بابا سابنى انا وماما الله يرحمها اول ما اتولدت وانت انت بتتعصب طول الوقت عليا على طول بتوجعنى
ساب ايدها بغضب من نفسه وسحبها لحضنه وملس على شعرها واتكلم بحنية مفرطة
: هششش اهدى خلاص
مسكت فيه بقوة وبدأت تبكى بشدة كان قلبه بيتقطع مع كل شهقة منها وخصوصاً انه السبب فيها لعن نفسه وبدأ يتكلم بحنية
: خلاص بقى والله ما اقصد انا بس بخاف عليكى يا ريم انتى مسؤولة منى
بشهقات: انا مش كان قصدى حاجة بس انا كنت عايزة اشوف الصورايخ انا بحب شكلها اوى فى السما
ابتسم على طفولتها واتكلم بحنية
: تقومى تطلعى كدا
: كنت عايزة اشوفها قبل ما تختفى
: هههههههههههه
بصتله وهى تايهة فى ضحكته لاحظ توهانها فيها نزل لمستواها وهو يقب..لها بحب كبير اتجاوبت معاه وهى بتلف ايدها حولين رقبته استمروا كدا لحد اما حس انها محتاجه تتنفس بعد عنها وهو بيسند بدماغه على دماغها بدأوا يسمعوا انفاس بعض اللى بدأت تعلو مع دقات قلوبهم بعدت بخجل شديد وتوتر
: انا هنام بقى
بغضب من نفسه: تمام
نامت وهو طلع البلكونة ضر.ب بأيده على البلكونة بغضب
: غبى غبى طب هى لسه صغيرة ومش فاهمه حاجه انما انت كبير بتقولك انت زى اخويا وانت اللى مربيها طب ليه بضعف قدامها كدا ياسين فوق فوق كدا دخل ينام بعد دوامة من التفكير
فى الصباح صحى لاقها لسه نايمة ملس على خدها بحب
: هششش
بابتسامة: هششش ايه انتى بتهشى دبانة قومى يلا
: يلهوى بقى سابينى نايمة شوية يا دادة
: اهو انا كنت هموت وتنامى عشان عارف ان دا هيحصل قومى يا ريم
فتحت عينها بنوم واتكلمت وهى بتفرك فى عينيها زى الأطفال
: ما نروح بليل وننام دلوقتي
: يلا مساتنين هناك بطلى دلع
قامت وهى بتدبدب فى الأرض بطفولة شديدة
فى عربية ياسين كان سايق بص عليها لاقها نايمة عدل راسها على الكرسى عشان رقبتها متوجعهاش وصل لاقها تايهة فى النوم مرضيش يصيحها نزل من العربية وشالها بحب ودخل بيها
أمنية بخوف ( اخت ياسين ) : مالها هى كويسة
: ااه بس نايمة منمتش انبارح انا هطلعها وجاى هو جدى فين صحيح
: فى الأرض هو و ابويا
صفاء بسخرية ( ام ياسين ) : طب ومصحتهاش ليه السنيورة بدل ما انت شايلها كدا على قلبك يا عين امك
: وطى صوتك ياما عشان متصحهاش انا طالع انايمها على السرير ونازل اروح الأرض لجدى
طلع تحت نظرات الغيظ من صفاء
هاجر بغيظ : شفتى يا مرات عمى دافنة راسها فى صدره ازاى
صفاء : دلع بنات زايد يبتى هنقول ايه
أمنية : متسبوها فى حالها بقى حرام عليكوا دا يا عينى لا اب ولا أم وملهاش حد غيرنا
صفاء: اسكتى انتى هبلة شبه اخوكى محدش يعرف البت دى قدى ميه من تحت تبن
أمنية سابتهم: مفيش فايده
هاجر بغيظ: انا مش عارفه هستحمل قعدها وقربها من ياسين كدا ازاى
صفاء : مش هخليها على زمته كتير هندمها اصلا على اليوم اللى فكرت تتجوز فيه ابنى بنت فاطمة
جيه يحطها على السرير كانت مشددة من مسكتها لقميصه فك ايدها بأببتسامة ونايمها على السرير برفق طبع قب.لة صغيرة على خدها دخل المرحاض غير هدومه لجلبية أبرزت عضلاته وخرج من الاوضة وهو بيبصلها بأببتسامة نزل لاقى صفاء وهاجر وأمنية قاعدين
: اما
: نعم يحبيبى
: سيبوا ريم تصحى براحتها بلاش حد يزعجها
: وانا هعملها ايه يعنى وبعدين بطل دلعك ليها دا هتخليها تسيطر عليك
: أنا محدش يسيطر عليا وانتى عارفه كدا كويس بس حرام هى منمتش طول الليل عن اذنكوا
طلع راح الأرض
: الله ينور يرجالة
الفلاحين بابتسامه: حمد لله على سلامتك يا ياسين بيه
: الله يسلمكوا
جرى على جده وقبل يديه: ازيك يا جدى
: الله يسلمك يحبيبى جيتوا امتى
: من شوية وريم فى البيت
على ( ابو ياسين) بجدية : حمد لله على سلامتك
: الله يسلمك يا ابويا
فى المساء كانت ريم لسه نايمة
: توحيدة
: ايوا يا هانم
: مرت ياسين لسه نايمة
: ايوا يا هانم
بغيظ : لا مبدهاش بقى
طلعت الاوضة فتحت الباب بغضب اخدت كوباية المياه اللى محطوطة على التربيزة ورشتها عليها
ريم بخضة : فيه ايه
ياسين بعصبية مفرطة: اما
يتبع .....
عشق الريم ... بقلم يارا عبدالعزيز
رواية عشق الريم الفصل الرابع 4 والأخير من هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط هنا (رواية عشق الريم)
تابعونا على التليجرام من هنا (روايات شيقة ❤️)
تابعونا عبر أخبار جوجل من هنا (روايات شيقة ❤️)
