رواية اليتيمة والوحش الفصل الثانى 2 بقلم مجهول
 |
| رواية اليتيمة والوحش |
رواية اليتيمة والوحش الفصل الثانى 2
عزت :يعنى اى هتعمل اى هتضربنى
محمد بغضب :واكسر عضمك كمان ادام مش هترجع للطريق الصح عندى استعداد اموتك انا مش هقبل ان الاسم اللى انا بنيتو فى سنين انت تضيعوا بسبب قرفك ده
عزت :انا عندى استعداد اسبلك الجمل بما حمل
دولت بغضب :فى اى يا محمد شويه على الولد شويه مش كدا
محمد بغضب:بلاش كلمك ده يا دولت انتى السبب فى اللى هو في وبعدين تعال هنا يا عزت مش انت الى طلقتها بتعمل فى نفسك كدا ليه وبعدين دى فى الاول والاخر واحده خاينه متسوش اى حاجه بدل ما تحمد ربنا انه نجدك منها لا زعلان و متاثر ولا كنت حابب تكون متقرطس و لبانه في بق كل واحد شويه
دولت :بس يا محمد كفايه انت عارف ان الموضوع ده على اى راجل
محمد بجدية : لا مش كفايه ادام هو انسان مش بيفكر يبقا مش كفايه ادام ميعرفش مصلحه نفسه يبقا مش كفايه لازم يفوق قبل ما يعمل حاجه يندم عليهة العمر كله
عزت بسخرية:لما ابقا اعمل
قال كدا وطلع اوضه ولا كان فى حاجه
ام عند محمد و دولت
حرام عليك يا محمد اى اللي انت بتعمله في الولد ده بدل ما تقف جنبه و تسنده انت اللي بتقطم فيه و تكسره
محمد بغضب :انا عايزه يفوق عشان خاطر بنته على الاقل انتي متعرفيش اخبار ابنك السوداء ابنك بقى ترند على كل مواقع التواصل الاجتماعي اخباره ماليه البلد كل يوم مع واحده شكل
دولت بغضب :يعنى ب الطريقه دى انت كدا المفروض بتعدله محمد بلاش الاسلوب ده ابنك مش عيل صغير ده راجل كبير وعنده بنت
حرك محمد راسه بغضب من الام و ابنها
فى صباح اليوم التالى
كنت هند قعده جنب مامتها
فضه بتعب : بردوا مش عاوزه تقولى جبتى الفلوس منين
هند بابتسامه :فى اى يا فضه وبعدين انا قولتلك مدير المستشفى قالى نو عندو استعداد يشغنلى عنده عشان كدا عملك العملية
فضه بتعب: مش عارفه والله يا هند مش مصدقاكى يا بنت بطني حاسه انك بتكدبي عليا بس هعمل نفسي هبله لحد ما الايام تظهر اللي انتي مخبيه جوا عينيك
هند بهدوء: اممم يعني انتي ماشيه دلوقتي معايا بمثل يا خبر بفلوس بكره يبقى ببلاش
فضه بضحك: زي ما تقولي كده
هند بحب:ربنا يخلي ضحكتك ليا يارب
قطعهم دخول عزت وعلى واجهه ابتسامه وهو يقول: حمد لله على السلامه يا حاجه
فضه:تسلم يا بنى ربنا يخليك
عزت وهو ينظر الى هند: ربنا يعلم انا كنت قلقان على حضرتك ازاي امبارح
فضه بهدوء: تسلم يا ابني من كل شر انا مش عارفه اشكرك ازاي على اللي انت عملته معايا انا وبنتي لولاك انا كان زماني ميته دلوقتي
عزت وهو ينظر الى هند: طب بعد اذنك يا حاجه فضه انا عايز انسه هند في دقيقه بس بره عشان اكلمها في موضوع الشغل
فضه بابتسامه: طبعا يا ابني قومي يا هند روحي مع الدكتور
قامت هند من على الكرسي و هى جسمها بيتنفض من كتر الخوف و التوتر
عزت بهدوء: انا كدا عملت اللي عليا وعدني العيب امك وعملت العمليه وكمان استنيت ان هي تفوق وانا عايز حقي بقى يا قطه
هند بتوتر: بس انا مش هينفع اسيبها دلوقتي هي لسه فايقه هسيبها ازاي لوحدها
عزت بابتسامه : لا دي خليها عليا انا قرص منوم بسيط هيوديها في حته تانيه
هند: بس كده مش غلط عليها ابوس ايدك بلاش النهارده طب عشان خاطر ماما حرام عليك دي لسه بتدعيلك
عزت بضحك :انتى بجد مصدقه اللى انتى بتقولى ده بقولك ايه يا هتيجي معايا يا اما اقسم بالله لاقدم وصل الامانه للبوليس وساعتها انتي هتتحبسي و برضوا امك هتموت بس المره دي مش هتموت لان هي تعبانه هتموت من قهرها عليكي ها تحبي ايه بقى تيجي معايا ولا وصل الامانه يتقدم للبوليس
هند بقهر: خلاص انا هاجي معاك
دخلت هند الاوضه على مامتها
فضه بهدوء: ايه يا بنتي كلمك في ايه هيعينك هنا في المستشفى ولا في مستشفى ثانيه من بتوعه اصل
هند بجدية : اه هشتغل فى الكافيه بتاع المستشفى بس لازم امشي اروح البيت عشان اجيب لك حبه حاجات وكمان اخذ دش
فضه بابتسامه:ماشي يا بنتى خالى بالك من نفسك
بعد مرور نص ساعه كنت هند تدخل شقه فى عماره رايقه خلف عزت
عزت بهدوء بعد ما قفل الباب : بقولك اى انا عاوز انبسط وغير جوا عشان كدا شيلى ام الوش الخشب ده ودخلى خدي دوش وتعاليلى
هند بخوف:انا قولت لماما انا مش هتاخر عليها
قرب منها عزت و حصرها فى الحائط وقال:تو تو يا قطه اليوم النهارده بتاعى انا لوحدي ولا ماما ولا بابا
هند
يتبع….
يتبع الفصل التالى اضغط هنا (رواية اليتيمة والوحش)
