رواية اليتيمة والوحش الفصل الثالث 3 بقلم مجهول
 |
| رواية اليتيمة والوحش |
رواية اليتيمة والوحش الفصل الثالث 3
بس انا
بلا انتى بلا بتاع انا عملت كل اللى عليا العملية بتاعت امك و يا ستى اذا كان على الورقه العرفي اه امضي عليها
مسكت هند القلم و كتبت اسمها من غير ما تقراء
خد عزت الورقه وقال:الورقة العرفي و هتفضل معايا
قال كدا وقرب منها ولكن قامت هند من على الكنبه
عزت بغضب: لا كدا كتير اوى انا الورقه و كتبتها مع انى مش بعمل كدا عاوزه اى تانى بقا
هند بدموع:انا مش كدا ومش عاوزه ابقا كدا
عزت بغضب: بقولك اى انا مش بحب النكد ده وانتى وافقتى لو كنتى عاوزه ترفضي كنتى رفضتى من الاول لكن خلاص دخول الحمام مش زاى خروجه وانتى دخلتى عرين الاسد برجلك يا حلوه واللى مش هتعملى برضاكى هيبقا غصب عنك
ابتعدت هند عنه وقالت:يعنى اى
عزت بقوه:يعنى خلاص اللى انا عاوزه هعمله
وفجاه انقض عليها مثل الاسد الجائع
هند بدفع عن نفسها :ابوس ايدك ابعد عنى
ضربها عزت بالقلم وقال:انتى شكلك بتحبي العنف وانا بقا بموت فيه
قال كدا وربطها فى السرير وبدا ينهش فى لحمها
كنت هند تشعر بالقرف من نفسها و دموعها بتنزل كانها مطار على واشها
بعد مرور ساعه ونص كان نايم عزت على السرير بيشرب سيجاره الخاصه بيه بستمتع كبير
قمت هند من على السرير وهى بتحاول تستر جسمها وبتعيط
عزت بملل:بقولك اى اسكتى خالص انا مش عاوز واجع دماغ فاهمه
هند بغضب:انت مش بنادم انت حيوان حسبي الله ونعمه الوكيل فيك يا شيخ ربنا ينتقم منك
قام عزت من على السرير ومسك شعرها بهدوء:انتى عارفه انك جامده اوى وبعدين تعالى هنا انتى مكنتيش مبسوطه معايا
هند بسخريه:انت فاكر ان كل الناس حيوانات زايك اهم حاجه عندهم غرذتهم
عزت بهدوء:اممم انتى شكلك عاوزنى افكرك تانى بالى حصل عشان تحترمي نفسك
هند:اوع تفتكر انك تقرب منى تانى انا لولا عمليه امي مكنتش لمست شعره واحده منى
عزت بقرف وهو يرتدى ملابسه: لا وخيات امك ده بمزاجى انا مش بمزاجك انتى بس احب اقولك ان انا اللى مش عاوز لانك ممله اوى وانا بكره الملل عشان كدا الموضوع بنسبه ليا خالص وانتى مكانك الزباله ثم كمل بهدوء :اه صح مفيش ورقه عرفي ولا حاجه دى مجرد لعبه يا قطه اصل مش عزت التهامى الى واحده زايك تتشرط عليه اه قبل ما انساه انا مش عاوز اشوف واشك هنا تانى ولا المح طائفك فاهمه وعشان تعرفي انى راجل محترم هكمل علاج امك على حسابي الخاص مع ان الصراحه ده كتير عليكى اوى بس مش مشكله هعمل الخير و ارميه البحر فى خلال نص ساعه البواب يكلمنى يقول انك نزلتى فاهمه ولا لا
هند ببكاء :حسبي الله ونعم الوكيل فيك ربنا ينتقم منك يا شيخ
ام عزت خرج من الشقه وعلى واشه ابتسامه سعيده كانه حقق اعظم انتصارته
بعد مرور نص ساعه كنت بتخرج هند من الشقه وهى تشعر بضعف كبير لا يعلم مقداره سوي الله واحده كنت تشعر ان العلم كله يتظر لها بقرف فاهى دنست برائتها
عدت الى امها فى المشفي مره اخرى
فضه بستغراب:مالك يا هند فى اى
هند بجدية: مفيش يا امى تعبانه بس شويه مش اكتر
فضه بخوف:لا يا هند اى اللى حصل انا قلبي واجعنى عليكى من ساعت ما خرجتي.
حاولت هند ان تتمسك امام امها فاهى تشعر ان امها قد علمت بما حدث معاها
:مفيش حاجه يا ماما انا والله تعبانه مش اكتر
فضه بحزن: ماشي يا هند هصدقك واكدب قلبي
عند عزت راجع المستشفى تانى وكان مدفى انتظاره صاحبه عمار
عمار بستغراب: اى يابنى انت كنت فين انا بقالى ساعتين مستنيك
عزت بابتسامه:اى انت مراتى غيران عليا فى اى يا عمار انت مالك
عمار بجدية:لا ده انت شكلك رايق على الاخر اى كنت مع واحده جديده
عزت بهدوء: الصراحه اه كنت مع حته بت انما اى حاجه كدا من الاخر من اللى بتعدل النفوخ
عمار بسخرية:انت مالك قلبت على جزار كدا ليه
عزت :هو اى حكايات الجزارين دى انت تقول جزار و هى تقول جزار انت شايفنى لبس جلبيه عليها دم ولا مسك راسك فى ايدى
عمار بسخرية:اى البت الجريئه دى بتقولك جزار قالت لعزت التهامى جزار ده انت جبتها من عند مين
عزت بملل : مفيش واحده امها كنت جايه تعمل عمليه جراحيه بس بت انما اى بطه من الاخر زاى ما بيقولوا
عمار بستغراب:عزت البت دى انسه ولا اي
عزت بملل:انسه وانا اللى قصت الشريط
عمار بصدمه:اى ده انت نهار ابوك اسود انت اكيد اتجننت
عزت بقرف:لا بقولك اى انا مش عاوز اخرج من المود اللى دخلت فيه عشان كدا اطلع برا احسنلك و احسنلى
عمار بغضب:ذنب البت دى فى رقبتك وربنا مش هيسيب حقها يا عزت وصدقنى انت هتندم ندم عمرك كله
قال كدا وخرج من المكتب وساب عزت لوحده لا يشعر بحجم المصيبه الذي فعلها
مر على ذلك اليوم عشر ايام وها اليوم الخاص بخروج فضه من المشفي حضرت هند كل حاجه لكى تمشي من تلك المستشفى الملعونه
هند بهدوء : يلا يا ماما انا جهزت كل حاجه
فضه :يلا يا قلب فضه
قامت فضه من على السرير وكدت ان تخرج من الغرفه لكن قطعم دخول عزت وعلى واجهه ابتسامه ونظر الى الحاجه فضه وقال :حمدالله على السلامه يا حجه
فضه:الله يسلمك يابنى
عزت :تعال يابنى خد الحاجات دى من الانسه قال الكلمه دى بسخريه كبير
وانت يابنى خد الحاجه و خرجها لحد العربيه
خرجت فضه من الامان جات هند عشان تخرج خلف امها مسك عزت ايدها وقالها
:لو احتاجتى اى حاجه تعالى واطلبي وانا مش هتاخر عليكى لانك بجد من ساعت اليوم ده وانتى مش مفرقه خيالى الصراحه احلى حته فاكهه كلتها
هند :…
يتبع….
يتبع الفصل التالى اضغط هنا (رواية اليتيمة والوحش)
