📁

رواية الروح المنكسره الفصل السادس 6 بقلم لولو وائل

رواية الروح المنكسره الفصل السادس 6 بقلم لولو وائل 

البارت السادس



سعيد:الو نفذ


مجهول:هنستنها لما تخرج من الجامعه وننفذ


سعيد:تمام 


وأنهى سعيد المكالمه وهو يبتسم بشر


سعيد:هترجعيلى يا روح برضاكى او غصب عنك هترجعيلى و موتك هيبقى على ايدى

•••••••••••

فى عنبر كارما


روح:بقولك اى يا ماما كارما انا خايفه من سكوت سعيد اوى معملش اى حاجه خالص ولا جه زعق هما بيخافوا منك ليه


كارما:بصى يا ستى سعيد ده اصلا تحسيه انسان مريض حاولت كتير اعرف الماضى بتاعه بس معرفتوش هو طول عمره عصبى بس عمرى ما شوفته بيعامل حد وحش زى ما بيعاملك علشان كدا استغربت اوى لكن بيخاف منى ليه علشان انا عندى نفوذ كبيره وممكن اخليه يخسر  شغله وكنت هعمل كده اكتر من مره بس قولت بلاش ده اكل عيشه وانا مريضنيش حد يخسر اكل عيشه علشان كده سيباه وهو ميقدرش يعملى اى حاجه 


روح:والله انا مش عارفه من غيرك كنت هعمل اى بجد 


كارما:تعرفى اى مشكلتك ياروح انك ضعيفه و غلبانه زياده عن اللزوم الناس بتاعت دلوقتى مش عايزه الشخص الغلبان عايزه الشخص القوى الى يخافو منه ويبعدو عنه ومحدش يقدر يعمله حاجه


روح: طب وانا ابقى قويه ازاى علمينى


كارما:اهى القوه بقى مش محتاجه حد يعلمهالك محتاجه انتى الى تبقى قويه من نفسك فهمانى


روح:ازاى برضو


كارما:يعنى الى يخوفك لازم تبينيله انك مش خايفه منه لازم يشوف فى نظرتك القوه مش الخوف لان الى بيخوفك بيحب يشوف نظرة الخوف وبيبقى فرحان اوى لكن تعرفى لو شاف نظرة القوه هو الى هيخاف ويبعد وده الى عايزاه منك تبقى شجاعه ومتخافيش من حد ابدا 


روح:حاضر انا هبقى قويه ومش هخاف من حد ابدا 


كارما:وانا عارفه انك قويه 


•••••••••••••••• 

خرجت نور من الجامعه وكانت ذاهبه الى السياره وكان معاها حرس ولكن اتى شابان وخدرو الحراس واخذو نور وذهبو 

ولاحظ عمر غياب قدوم نور وظل يتصل بالحراس وبنور  ولكن لم يرد احد الى ان رد احد من الحراس


سعد:عمر بيه فى حد خدرنا وخدو نور هانم ومنعرفش مين دول 


عمر بغضب:وانا مخليكم معاها ليه يا شواية أغبياء علشان لو حصل حاجه زى كدا مشوفتش مين هما طيب


سعد: ملحقناش للاسف


عمر بغضب:اقفل اقفل انا هتصرف شواية اغبياء

•••••••••••••

مجهول:تم


سعيد:برافو عليكو حقكو هيوصلكو متقلقوش


وأغلق الهاتف وهو سعيد للغايه


سعيد:كدا بقى نقول نهايتك قربت ياروح 


وذهب الى عنبر كارما 


سعيد:كارما هانم


كارما:اى الى جابك عايز اى


سعيد:عايز روح فى كلمتين


كارما:لو قربت منها انت حر


سعيد:لا متخافيش هما كلمتين بسرعه 


كارما:روح رروح


روح:نعم يا ماما كارما


كارما:سعيد عايزك فى كلمتين شوفيه عايز اى لو عملك حاجه قوليلى


روح:حاضر


وذهبت روح معه الى المكتب 

•••••••••••••

روح:نعم


سعيد:احب اقولك يا قطه ان صحبتك وحبيبت قلبك معايا بليل لو مجتيش برجليكى من غير ما يعرف حد اترحمى عليها 


صدمت روح مما قالة سيف ولكن حاولت التماسك امامه


روح:أنت بتعمل كدا ليه هو انا اذيتك فى حاجه طب هو انا بفكرك بحد اذاك فى حاجه


سعيد بغضب مكتوم:هتعرفى كل حاجه بليل ماشى يا حلوه يلا روحى 


روح:هو انت فكرك انى هجيلك اصلا


سعيد:هو انتى فكرك انى بهزر خلاص اترحمى عليها 


روح:خلاص هعملك الى انت عايزه بس متعملهاش حاجه


سعيد:كدا يبقى اتفقنا


ذهبت روح وهى حزينه على صديقتها وعلى حالها 


كارما:مالك يا روح هو عملك حاجه 


روح:لا مفيش انا تمام هروح اذاكر شوايه 


كارما:طيب يا بنتى 


روح:هو انا ممكن اعمل من عندك مكالمه


كارما:اه طبعا


••••••••••••

ظل عمر يدور على نور ولا يعرف من فعل ذلك وكان غاضب بشده وحزين على حبيبته


عمر بحزن :يارب اعرف هى فين 


وجاء اتصال له من روح


عمر:الو يا روح عامله اى


روح:نور هترجعلك بليل يا ابيه وابقى قولها انى بحبها اوى


عمر:انتى عرفت منين الو الو


واغلقت روح الخط وهى تبكى بشده على حالها وعلى صديقتها


عمر:هى روح عرفت منين ان نور اتخطفت واى الى هى قالته ده انا بدأت اقلق


••••••••••••••••

وحل الليل واكنت سوف تذهب روح ولكن اوقفتها كارما 


كارما:راحيه فين 


روح:انا لازم أمشى دلوقتى بس قبل ما أمشى عايزه اشكرك على الى عملتيه معايا بجد انا بحبك اوى يا ماما كارما 


واحتضنتها بشده وكانت تبكى بصوت مكتوم فى احضانها 


كارما :فى اى يا بنتى انا خوفت هو سعيد قالك اى 


روح:هتعرفى كل حاجه ابقى سلميلى على ابيه اسر انا حبيته بجد زى اخويا  


كارما:فهميني يا بنتى 


روح:يلا سلام 

••••••••••••••

وذهبت روح الى مكتب سعيد 


سعيد:اهلا اهلا اى التضحيه دى


روح:مشى صحبتى بقى زى ما قولتلى


سعيد:اعتبريه حصل 


وأرسل سعيد رساله لرجاله بأن يتركو نور


سعيد:تعاليلي بقى يا حلوه 


وامسك سعيد روح من شعرها وظل يضرب فيها الى ان سقطت كا الجثه الهامده 


••••••••••••••••

وتركت سياره نور امام الفيلا وذهبو واخبر الحرس عمر 


عمر:نور نورر انتى كويسه 


نور:انا كويسه بس انا حاسه بخوف على روح مش عارفه ليه


عمر:كده فعلا يبقى فى حاجه حصلت روح كلمتنى وقالتلى نور هترجع بليل يبقى هى دلوقتى فى خطر بس مين الى خطفك


نور:سعيد انا سمعت واحد من الرجاله الى بيتكلموا كان بيقول الو يا سعيد بيه تم 


عمر:احنا لازم نمشى بسرعه قبل ما يعمل فيها حاجه 


وذهبو مسرعين الى القسم 

•••••••••••••••

وظل سعيد يضرب فى روح وهى لا رد فعل وكان سوف يقترب منها ولكن 


يتبع.......

رواية الروح المنكسره الفصل السابع 7 من هنا

مجمع الرواية من هنا

Mohamed ME
Mohamed ME
تعليقات