رواية الروح المنكسره الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم لولو وائل
ورن جرس الباب وذهبت لتفتح
ايمان بصدمه:أنت
يوسف:انا اسف
ايمان:
يوسف:طب اى مش هتردى علياا
ايمان:بصراحه مش عارفه اقولك اى
يوسف:قولى اى حاجه
ايمان:أنت مش اعتزرت أمشى بقى
يوسف:انتى لسه زعلانه منى
ايمان:لا مش زعلانه بس الفكره انى مش مستوعبه اى حاجه بتتقالى حاليا
يوسف:طيب هسيبك على راحتك همشى انا سلام
ايمان:يلهوى علياا هو انا مش عارفه افكر ليه كدا مش اول مره حد يقولى بحبك يعنى
مروه:بتكلمى نفس
ايمان:رورو عامله اى
مروه:الحمدلله وانتى عامله اى
ايمان:الحمدلله
مروه:مالك فى اى حاسه انك فيكى حاجه
ايمان:لا مفيش حاجه
مروه:مش عليا يا ايمان مالك فى اى
وحكت لها ايمان ما حدث معاها فى مكتب سليم وما قاله يوسف
مروه:ههههههههههه كل ده علشان قالك بحبك هههههههههه
ايمان بغيظ:بطلى ضحك
مروه:خلاص خلاص مش هضحك تانى بس بجد الى يشوف وشك يحس ان فى حاجه كبيره حصلت
ايمان:ودى مش حاجه كبيره يعنى
مروه:انتى مصدقه نفسك ده عاصم لما قالك بحبك معملتيش كدا
ايمان:ده الى مستغرباه بقى ازاى
مروه:يمكن علشان مكنتيش بتحبى عاصم علشان كدا محستش بحاجه لكن يوسف ممكن تكونى بتحبيه
ايمان:لا لا بحب مين بس اهدى على نفسك
مروه: بصي يا ايمى انتى بتحبي يوسف لانك لو مكنتيش بتحبيه مكنتيش هتحسي بحاجه ولا كان هيفرق معاكي كلامه لان عاصم لما اعترفلك ما عملتيش كده وكنتى واخده الامور ببساطه جدا كمان قدرتي في نفس الوقت تردي عليه يعني مترددتيش معاه خالص ولا اتصدمتى زى ما اتصدمتى لما قالها يوسف انت حاولي تفكري وتجمعي افكارك وهتلاقي ان انا عندي حق
ايمان: انا دلوقتي حاسه ان انا متردده ومش عارفه افكر في حاجه فأديني شويه وقت عشان اقدر اجمع افكاري وافكر كويس اوي وبعدين هقولك كل حاجه انا حاسه بيها ناحيته
مروه: على راحتك بس المهم تفكري صح ما تغلطيش غلطت روح هضطر استاذن بقى دلوقتي عشان متأخرش واروح بدرى
ايمان: يا بنتي انت لسه جايه ما كملتيش اقعدي معايا شويه على الاقل عقبال ما روح تيجي
مروه: والله غصب عني عشان ماما قالتلي متتاخريش وكده وانا نسيت اقول لك صحيح وانا جيالك في الطريق حصلت مشكله كده في المول كنت بشتري حاجه من مول وعملت مشكله مع واحد
ايمان: عملتى ايه احكيلى
مروه: ولا حاجه هو بس كنت ماشيه فكنت بظبط حاجه فخبطت في واحد بالغلط هو تقريبا انا اللي غلطانه بس انتى عارفه بقى برستيجى فاضطريت ان انا اهزقه و اطلعه غلطان بس ما تخانقنيش قولت امشي ومكبرش الموضوع اكتر من كده علشان انا اللي غلطانه مش هو
ايمان:يعني بتغلطي في الواد وانتى اللي غلطانه استغفر الله العظيم يا رب كنت بتعملي ايه في المول يا مروه وكم مره اقولك وانتى ماشيه بصي قدامك ولما تركبي ابقي ظبطي اللي انت عايزه تظبطيه مش في الشارع احمدي ربنا ان هو معملكيش حاجه وسكت ومشي عشان لو كان من النوع اللي بيشتم وبيمد ايديه كنتى هتزعلي اوي ساعتها احمدي ربنا انه الراجل محترم
مروه: خلاص بقى اللي حصل حصل و خلص المهم كل سنه وانت طيبه يا روح قلبي
واعطتها مروه هديتها فستان وردى وهادئ وجميل
ايمان: الله وانتى طيبه يا قمر بجد جميل اوي اوعي تقولي انك رحتى المول عشان تجيبي لي الفستان ده
مروه:يعنى حاجه زى كده
ايمان:هسامحك المره دي بس عشان خاطر الهديه القمر دي بس برضو يا مروه لاخر مره هقولك لما تكوني ماشيه مش لازم تعدلي اي حاجه وتحطي حاجه في الشنطه تحطيها في المحل عايزه تظبطيها ظبطيها في العربيه عشان ما تخبطيش في حد وتعملي مشاكل ربنا سترها المره دي وطلع راجل محترم الله اعلم المره الجايه ممكن تخبطي في مين
مروه:خلاص بقى الله يسترك متحسسنيش بالذنب
ايمان:هشوف اخرتها معاكى انتى وروح
مروه:لا روح دى نوع خالص انا مليش دعوه بيها
ايمان:ربنا يهديكو
مروه:يارب اللهم أمين هستأذن انا بقى
ايمان:اذنك معاكى ياروحى
••••••••••••••
كريم:روح هانم
روح:خير يا كريم فى اى عرفت حاجه
كريم:اه الواد الى بعته قالى ان فؤاد بيه متجوز بس مأعلنش جوازه خالص ولا معترف بيه
روح بصدمه: اى متجوز وعرفت حاجه تانيه
كريم:اه صحبت حضرتك راحت انهارده لسليم بيه مكتبه
روح:وفى حاجه تانيه
كريم:لا ده كل الى اعرفه
روح:تمام اتفضل انت
كريم:ماشى
روح:ايمان راحت تعمل اى عند سليم دى كمان اكيد فى حاجه بتحصل من ورا ضهرى لازم اعرف اى الى بيحصل
كريم:روح هانم
روح:خير
كريم:فؤاد بيه بره
روح:دخله
كريم:تمام
فؤاد:ازيك يا روح
روح:ازيك يا فؤاد اخبارك اى
فؤاد:انا تمام وانتى اى اخبارك
روح:تمام
فؤاد:مالك
روح:مفيش الشغل بقى وكده كنت هخلص اخر حاجه واروح
فؤاد:متأكده
روح:اكيد
فؤاد:ماشى خلاص هستناكى ونتغدا بره مع بعض
روح:لا روح انت انا هخلص وهتغدا فى البيت
فؤاد:طيب سلام
روح:سلام
وذهب فؤاد وهو متعجب من طريقة روح الجافه معه
روح:هضر امثل لحد ما اكشف كل حاجه بس يكون فى ايدى كل الادله الى محتاجاها
مروه:انتى كمان بتكلمى نفسك
روح:اى ده خضيتنى انتى دخلتى ازاى
مروه:مفيش ملقتش حد بره قولت ادخل
روح:نعم والبيه الى برن فين
مروه:بيعمل قهوه
روح:رايق على الآخر المهم انتى عامله اى
مروه:الحمدلله وانتى عامله اى
روح:الحمدلله اى المفاجأه القمر دى
مروه:انا عايزه اعرف مالك انتى وايمان كل لما اروح لوحده الاقيها بتكلم نفسها
روح:ليه هى ايمان مالها
مروه فى بالها:طب اقولها لا هسكت احسن هخلى ايمان تقولها احسن لحسن ابوظ الخطه بتاعتها هى وسليم
روح:يابنتى
مروه:معاكى بصى انا رحلتها لقتها برضو بتكلم نفسها ولما سألتها قالتلى مفيش بس
روح بشك:متأكده
مروه:اكيد
روح:تمام وعملتو اى بقى
مروه:كنت رايحه اعيدها وكده اوعى تكونى ناسيه عيد ميلادها
روح:لا فاكره وجبتلها هديه كمان
مروه:طب كويس ربنا يهيدكى هروح انا بقى يلا سلام
روح:سلام
وخرجت مروه وظلت روح تفكر بما قاله كريم عن ذهاب ايمان لسليم
••••••••••••••
سليم:اى يا عم يوسف هتفضل قالب وشك كده
يوسف:لازم تعملو الموضوع ده يعنى
سليم:والله ايمان زى اختى اكيد مش هعمل حاجه تزعلك
يوسف:طيب
سليم:هكلمها اهو علشان نتفق
يوسف بتأفف:طيب
وقام سليم بلإتصال بإيمان
سليم:ازيك يا ايمان
ايمان:الحمدلله وانت عامل اى
سليم:الحمدلله اوعى تكون لسه زعلانه من الى حصل الصبح
ايمان:لا مش زعلانه ولا حاجه حصل خير
سليم:طيب احنا هنفذ ومن انهارده
وحكى لها سليم كل المطلوب منها فعله
ايمان:تمام
سليم:تمام
••••••••••••••
روح:ايمان
ايمان:خير
روح:هسألك سؤال وتجوبى بصراحه
ايمان:اسألى
روح:روحتى لسليم المكتب ليه الصبح
ايمان:كنت بنتفق على الخطوبه
روح:خطوبة مين انا مش هتخطب لحد
ايمان:ومين قالك انها خطوبتك دى خطوبتى انا وهو
روح بصدمه:نعم
يتبع..........
